Αμέσως μετά την ανατολή των δοντιών στο στόμα του παιδιού θα πρέπει να αρχίσει η στοματική υγιεινή.

Οι γονείς θα πρέπει να καθαρίζουν τα δόντια των παιδιών με μικρή βούρτσα ή να τα σκουπίζουν με βρεγμένη αποστειρωμένη γάζα. Όταν το παιδί αρχίζει να κρατά αντικείμενα μπορεί να του δοθεί μια οδοντόβουρτσα, όχι ασφαλώς για να καθαρίζει τα δόντια του, αλλά για να παίζει και να εξοικειώνεται με την ιδέα της βούρτσας.

Βουρτσίζεται τα δόντια σας μαζί με τα παιδιά σας πρωί και βράδυ. Μέχρι την ηλικία των 6 καλό είναι το βούρτσισμα να γίνεται από τον γονέα.

Το παιδί πρέπει να βουρτσίζει ξεχωριστά τα πάνω και τα κάτω δόντια και να ακολουθεί μια σειρά μέχρι να φτάσει στο τελευταίο δόντι. Καθοδηγήστε το παιδί πώς να κινεί την οδοντόβουρτσα από τα ούλα προς τα μπροστινά δόντια.

Για το πίσω μέρος των δοντιών του, καλό είναι να μάθετε στο παιδί να χρησιμοποιεί κάθετα την οδοντόβουρτσα.

Χρησιμοποιείστε φθοριούχο οδοντόκρεμα. Το φθόριο πραγματικά βοηθά και προστατεύει τα δόντια του παιδιού.

Ανανεώστε την οδοντόβουρτσα του παιδιού κάθε 3 μήνες. Μετά από ένα τρίμηνο χρήσης η οδοντόβουρτσα έχει φθαρεί και δεν πληροί τους κανόνες υγιεινής. Αν το παιδί πέρασε ένα κρυολόγημα ή επέστρεψε από την κατασκήνωση αλλάξτε την οδοντόβουρτσά του για να αποφύγετε την μεταφορά μικροβίων.

Δείξτε στο παιδί πώς να καθαρίζει με νήμα και τα μεσοδόντια διαστήματα.

Πηγαίνετε το παιδί σας τακτικά στον οδοντίατρο για φθορίωση και έλεγχο της στοματικής του υγείας. Προτιμήστε έναν ειδικευμένο παιδόδοντιατρο  ώστε η εμπειρία της επίσκεψης να είναι ευχάριστη για το παιδί.

Κανόνες στοματικής υγιεινής:

• Βούρτσισμα των δοντιών μετά από κάθε γεύμα με την κατάλληλη φθοριούχο οδοντόκρεμα με μέτρια ή μαλακή οδοντόβουρτσα. Ζητήστε από τον οδοντίατρο ή τον φαρμακοποιό σας να σας συστήσει την καλύτερη.

• Οδοντικό νήμα ή μεσοδόντια βουρτσάκια κάθε μέρα μετά το βούρτσισμα των δοντιών και ιδιαίτερα το βράδυ, είναι ο μόνος τρόπος για να αφαιρεθούν τα υπολείμματα των τροφών και η καταστρεπτική πλάκα και να αποτραπεί η ανάπτυξη βακτηριδίων στα μεσοδιαστήματα μεταξύ των δοντιών, εκεί δηλαδή που δεν μπορεί να φτάσει η οδοντόβουρτσα.

• Ισορροπημένη διατροφή.

Η υπερκατανάλωση τροφών που περιέχουν σάκχαρα ή όξινες ουσίες, π.χ ανθρακούχα αναψυκτικά , ιδιαίτερα στα ενδιάμεσα των γευμάτων βοηθά στην ανάπτυξη της τερηδόνας. Επίσης η μειωμένη πρόσληψη ορισμένων βιταμινών (πχ βιταμίνη C) έχει συσχετιστεί με συχνότητα ουλίτιδας.

• Τακτική επίσκεψη σε παιδοδοντίατρο.

• Πρόσληψη φθορίου.

Το φθόριο θωρακίζει τα δόντια καθιστώντας τα πιο ανθεκτικά στην τερηδόνα. Η πρόσληψη μπορεί να γίνει με δισκία φθορίου που χορηγούνται απ’ τον παιδοδοντίατρο ή με φθορίωση στο ιατρείο του με χρήση ενισχυμένης οδοντόπαστας.

Η παιδίατρος του παιδικού σταθμού

Γλύτση Άννα